Fietsend langs de Schelde deel 1

Naar de kust rijden, om er te wandelen of te fietsen, als kind, als puber en nu nog steeds. Bij ’t Zwin even steil omhoog het duin over en voordat je aan de andere kant omlaag gaat, genieten van dat ozo bekende uitzicht: links het Zwin, de slingerende geul, Knokke, Zeebrugge, de Noordzee met altijd ergens een schip. Of met de fiets,  bovenop vrij baan tot aan Cadzand of Zwarte Polder, Nieuwvliet, Breskens. Omgekeerd kan ook, dan fiets je dichter bij zee. Altijd weer boeiend, weer of geen weer, veel of weinig toeristen, met of zonder stuifzand, genieten. Vanuit Draaibrug, of elders, kun je zo altijd wel een rondje bedenken, aangepast aan ieders conditie, tijd en niet te vergeten: windrichting. Veel verder dan Bresjes kwamen we eigenlijk niet vaak, gewoon omdat je dan al 30 km kwijt bent om er te komen. Tuurlijk, soms het fietsenrek erop om ook die kant te befietsen. Totaal anders, minstens zo mooi, en ook altijd zicht op de zee die dan Schelde heet. Richting Hoofdplaat, Terneuzen, de échte Schelde. Kilometers lang genieten.

Bij Terneuzen waterkunstwerken, steeds meer schepen, steeds dichter bij je. Die Schelde vlakbij, voelbaar, zichtbaar, de Scheldegeur, de Scheldewind, het Scheldegevoel, onze Schelde, vervloekt en verguisd maar altijd verliefd, een leven lang.

Voor bij Terneuzen houdt het voor een West-Zeeuws-Vlaming wel een beetje op. Wat hebben we er te zoeken, wat is er wat we in het westen niet vinden kunnen? De Schelde! Een andere Schelde, constant veranderend, minstens zo mooi, fascinerend, boeiend, genieten. Bovenop de dijk, een adembenemend uitzicht, voorbij Walsoorden, De Paal, de beruchte polder, Doel, het is er nog altijd tegen alle stroom in. Een ware ontdekkingsreis, onvergetelijke beelden, en voor dat je het weet sta je tussen de containerflats van Antwerpen. Ook dat is grandioos, een wereldhaven met wereldse drukte, vastgelegd met een simpel cameraatje, een andere Schelde, alweer minstens zo mooi, zoveel mogelijk rechts want dan ben je er dichterbij.

Met de vloed mee, Antwerpen voorbij, Temse, Dendermonde, een gierende eb en vloedstroom, verrassend hoge dijken op Deltahoogte. Eerlijk, nooit geweten, het ligt bij onze achterdeur te schitteren en wij wisten van niets. En het is zo ontzettend fietsvriendelijk, brede fietspaden aan weerszijden dwars door België, supermooi en eindeloos gevarieerd. Overal ruime aandacht voor die fietser. Uitnodigend gastvrije cafeetjes met zalige terrassen, uitzicht op de Schelde, frietje met of zonder. Poëzie en andere kunstzinnige panelen met grote gevarieerde regelmaat. Niet te beschrijven, zo mooi, zo ontzettend supermooi. Waarom waren we hier niet eerder? Was jij daar al?

Via Antwerpen schuurt de eb en vloedstroom tot in Gent. Zittend bovenop een Scheldedijk terras in Schellebelle, verbazen we ons over een ijzeren deurtje in het muurtje rond dat terras. Dat deurtje moet soms dicht met zandzakken….. bij extreem hoge springtijvloeden en/of storm. Vanachter mijn glaasje fris staar ik verbaasd naar dat liefelijke riviertje daar beneden, met dat schattige gratis pontje, VIER meter lager dan waar ik zit. Ik probeer me die vloedstroom voor te stellen, het water vier meter hoger tussen die twee dijken, uiteenspattend tegen dat deurtje, de ZEEschelde. Toch eens terugkomen als de vloed extra hoog springt en stormt.

Pontjes. Scheldepontjes. Gezellige rustpunten voor vele fietser, gratis natuurlijk, hier voel je je welkom, hier is iedereen vriendelijk en worden honden keurig aangelijnd als je eraan komt fietsen.

Gent. Jawel, weer een andere Schelde. Rechtsaf een doodlopende zijarm, linksaf een geweldig sluizencomplex. Hier wordt de Schelde definitief afgedamd, vanaf nu zullen we geen eb en vloedstanden meer zien. De Leie, de ringvaart, havens, Kanaal Gent/Terneuzen, een indrukwekkende wirwar van waterwerken. Een superklein plezierbootje geschut in zo’n knoert van een sluis, indrukwekkende waterverplaatsing voor twee toeristen, heerlijke fotoserie, past precies bij wat meester Lippens ooit vakkundig op bord tekende en bij meester Theo jaarlijks mislukte.

Tot zover het eerste deel van dit ‘verslag’.

Wordt vervolgd.

Ook zo’n Scheldeliefhebber? Bij dit verhaal horen talrijke foto’s, gedeeltelijk te zien via www.draaibrug.com.

Ook te zien in de presentatie: “Fietsend langs de Schelde, van Zwin tot de bron”.