6 maart 2018

 

Goeienavond

 

Een mailtje aan raadsleden èn aan Draaiburgers.

Hieronder een overzicht van de huidige stand van zaken.

Er was veel aandacht, maar wat is er echt al gebeurd?

Het antwoord op die vraag hoop ik van de raadsleden te horen.

In de bijlage wordt ook aan Draaibruggenaren gevraagd hun verantwoordelijkheid te nemen.

De Draaibruggeraat rekent op jullie.

 

met hartelijke groeten

namens de Draaibruggeraat, Theo Buijsse.

 

Draaibrug, weegbrug, monumenten, overlast.

begin maart 2018

 

Een tussenstand.

 

Het werd warempel een toeristisch attractie!

En wowww, zoveel reacties, uit heel Zeeland, de hele wereld zelfs!!

 

Inmiddels zaten we eens op het gemeentehuis voor overleg met wethouder en ambtenaren. En er volgde een ijskoud werkbezoek van een hartverwarmend grote delegatie.

 

Hoe ver staan we nu en wie bepaalt het vervolg?

De wethouder, de ambtenaren, de gemeenteraad of de inwoners?

 

Er zijn heel veel reacties binnengekomen de Draaibruggeraat heeft nog steeds regelmatig informeel overleg met inwoners die duidelijk ook over “het totale plaatje” nagedacht hebben. Daaruit komt steeds nadrukkelijker naar voren dat aan weegbrug en oude tramremise nauwelijks waarde gehecht wordt. Wel aan de tramhuisjes en het opknappen daarvan, die huisjes zijn immers beeldbepalend, en tegelijkertijd wordt met dat opknappen een blijvende bron van overlast geëlimineerd.  

 

1. de weegbrug.

Nieuwe planken zonder een concreet plan voor het totale weegbrugplaatje lijkt ons voorbarig. Wordt het weegbrughuisje opgekocht en samen met de weegbrug gerestaureerd en vervolgens meegenomen in een plan van onderhoud? Zoniet, dan gewoon lekker die brug slopen en de weegbrughuismelker op zijn verantwoordelijkheden wijzen en eisen dat hij er werk van maakt.
Draaibrug gaat akkoord met slopen of opknappen, NIET met een vage tussenoplossing, en zeker niet met  ‘enkel maar een paar planken’.

De snelste en goedkoopste weg heeft onze voorkeur: bespaar hier tienduizenden euro’s van opkopen en restaureren. Investeer dat bespaarde geld in Draaibrug. Om te beginnen door enkele lichtmasten op zonne-energie te plaatsen in het donkere hol achter de tramhuisjes (zie ook punt 3). Op particulier terrein, maar eigenaren willen daar echt wel aan meewerken.

 

2. monumenten.

Bekend en geliefd tot ver over de landsgrenzen zijn onze tramhuisjes. Overduidelijk, er is héél veel gebeurd aan die tramhuisjes. Er is opgelapt en/of opgeknapt, te vaak met andere materialen, andere vormen, andere kleuren, andere indelingen. En er is ook her en der stevig verwaarloosd. Had nooit zover mogen komen. Terug naar de oorspronkelijke staat, terug naar de monumentale uitstraling.
Gewoon de ‘foute’ huisjes correct herstellen, gewoon terug naar die monumentale uitstraling die alom zo geliefd blijkt! 
 

Het oude koelhuis. Een nieuwe bestemming?? Er is vast geen geld, er zijn nog steeds geen haalbare ideeën. “Out of the box thinking” zei de wethouder, om vervolgens zwijgend zijn ambtenaren en enkele vertegenwoordigers van Draaibrug aan te kijken. Komop, dat lukte 10 jaar geleden niet, zal nu ook niet lukken. Platgooien en een paar huisjes neerzetten, passend bij wat er staat (villa, starterswoningen, nieuwe moderne “tram”huisjes).

 

We zijn in gesprek geweest met wethouder en ambtenaren. Goede gesprekken, er werd van twee kanten aandachtig geluisterd.

Maar ook kregen we heel erg een vervelende  ‘monumenten MOET gevoel.

Later ontdek ik dan dat die lijst met ‘potentiële monumenten’, waar elke burger vorig jaar nog aan mocht bijdragen, gewoon al vijf jaar oud is. De weegbrug stond daar vijf jaar geleden ook al op!! Wisten jullie dat ? Wiens voorstellen zijn dat eigenlijk? Hoe bindend is die lijst?

 

Beste raadsleden, als gemeente overduidelijk de controle-taak op bestaande rijksmonumenten langdurig niet aan blijkt te kunnen, dan ga je toch geen nieuwe (gemeentelijke) monumenten aanwijzen. Op Draaibrug is daar absoluut totaal geen draagvlak voor. En dat is volgens jullie eigen protocol één van de eerste voorwaarden.

 

3. overlast.

Chocoladeletters in de krant van 12-12-2002:        EINDE  OVERLAST  VAN  DRUGSPAND  Draaibrug 67.

Burgemeester B. Straatsma kraaide victorie en prees de “Wet Victoria”  die het mogelijk maakte deze panden te sluiten. Hij vermeldt erbij “In eerste instantie ging het namelijk niet om het sluiten van het pand maar om de oplossing van het probleem waarmee we werden geconfronteerd”. 

Opgelost ? Niets.

2017, 15 jaar later: dezelfde plek, hetzelfde probleem, dezelfde krant, iets andere chocolade letters, iets andere burgemeester, iets andere wet  (Damocles).

Opgelost ? Niets.

 

De klandizie staat nu voor een dichtgetimmerde deur, maar binnenkort gaat die (of een andere) deur weer open en begint het hele spel opnieuw. Er is altijd een verpauperde deur !

De Draaibruggeraat wil er kort bovenop zitten in deze volgende ronde. We gaan meer dan ooit mensen vragen te observeren en meer dan ooit stimuleren om gegevens door te geven aan wijkagent. We vinden steeds meer mensen die nu pas, aarzelend, aangeven dat ze regelmatig iets onregelmatigs zien, nu, en eigenlijk altijd al. Aarzelend, angstig ook, maar opvallend eensgezind!

‘t Zal niets helpen als de gemeenteraad op korte termijn die verpaupering en droeve uitstraling niet doortastend aangepakt (tramhuisjes), en de “dooie”  ruimte reanimeert (tramremise) en zichtbaar maakt.

Wij zullen U daar in ieder geval blijvend aan herinneren. Voorlopig elk kwartaal, later minimaal jaarlijks.