Monumenten Draaibrug

Boosheid, frustratie, dan pas zoek ik contact. En altijd neem ik me dan voor: ik ga ook eens contact zoeken als ik niet boos ben….. mooi voornemen voor volgend jaar. 

Wat onze monumenten betreft zit er een andere drijfveer: machteloosheid.

Heb uiteraard weer een boeiende zoektocht naar onze drie monumenten achter de rug. Inwoners en internet als bronnen.

Dit is wat we hebben we op Draaibrug:

1. het rijtje tramhuisjes bij de bushalte, nr. 57 t/m 68 (eind 1800). Het mooiste, heel lang een juweeltje, mensen stopten om te kijken, buspassagiers stapten uit voor een foto. Bestaat het ideale monument ?  Ja, dit was het, kan het makkelijk weer worden.
2. wachtlokaal met dienstwoningen, nrs. 66, 67 en 68 eind 1800). Eigenlijk helemaal niets monumentaals meer, behalve de naam en een afdakje aan de verder lelijke zij/achterkant, geen enkele uitstraling meer. Voor een deel bewoonbaar van het onverklaarbare soort ?
3. de oudste tramremise (1887), plaatselijk beter bekend als ‘touwe koeluus. Ooit een majestueus gebouw, aan weerszijden 5 ingangen met in elke daarvan een tramrails, dampende locomotieven met aanhang  en daaromheen krioelde het van het werkvolk. Na de tram (1949) zijn die ingangen dichtgemetseld en kwamen er grote toegangsdeuren voor in de plaats. Binnenin werd alles gesloopt en zwaar verbouwd tbv patatten. Wat bleef was bedrijvigheid, het jaar rond. Totdat 15 à 20 jaar geleden ook dat ophield. Leegstand. Stilte.
   Opmerkelijk bericht uit de krant 2008: “de gemeente heeft geen geld, maar wil wel meewerken om nieuwe bestemming te vinden en uit te voeren”.

10 jaar later nog geen stap verder!

Voor meer monumenten- info: zie hieronder

Plattegrond  zoals uitgedeeld bij raadscommissie: zie onder hieronder.

Wat weet de Draaibruggeraat van monumenten? Niets. De ERM (stichting Erkende Restauratiekwaliteit Monumentenzorg) maakte ons wijzer. En stomverbaasd, werkt het echt zo ?  Ik citeer:

“Een eigenaar is niet verplicht zijn eigendom (in dit geval dus zijn monumentale pand) te onderhouden.”

Bij mij duurde het een paar dagen om te bevatten wat dit inhoudt, denkend aan onze monumentale panden, zijnde 12 woonhuizen en een groot bedrijfsgebouw…… en geen enkele plicht tot onderhoud…..

Er was wel één pluspuntje, ik citeer weer:

“Bij monumenten is er wel een verbod op verwaarlozing.”

Voelt U mijn machtelooshied aankomen? Al jarenlang worden een aantal tramhuisjes niet onderhouden (let op, er zijn óók bewoners die dat wel keurig doen). Al jarenlang wordt het koelhuis niet meer onderhouden, wat logisch is, er is blijkt immers echt geen nieuwe bestemming te bedenken. Jarenlang!!

Echt, elk monument verkeert in verwaarloosde staat. De ERM van hierboven geeft ons uiteindelijk ook hoop, verwoord in het derde citaat: “Het is dus aan de Dorpsraad om de gemeente te overtuigen van het probleem en de noodzaak tot handhaving.”

Hm, misschien is dat gevoel van machteloosheid helemaal niet nodig ? Misschien hoeft U helemaal niet overtuigd te worden, het is immers overduidelijk. Toch ?

Of worden we straks gedwongen om, samen met U, op zoek te gaan naar een duistere grens, de grens tussen het niet verplichte onderhoud en de strikt verboden verwaarlozing? Vrees dat ik dan mijn hierboven uitgesproken voornemen nog wel een paar jaarwisselingen kan uitstellen.

Tot zover onze monumenten. Wat nog volgt is een verdere toelichting op chronische overlast. Ook al jarenlang!  Gevoelig onderwerp, moeilijk om er open met mensen over te spreken, zeker als ze beseffen dat hun informatie vrij makkelijk aan hen persoonlijk gelinkt kan worden. Begrijpelijke houding. Opzienbarende info voor mij, ongetwijfeld ook voor U.

Tot een volgende

met vriendelijk groet

namens de Draaibruggeraat

Theo Buijsse

Geplaatst op donderdag 10 januari 2008

In BN/De Stem wordt vandaag aandacht geschonken aan de voormalige tramremise in Draaibrug, die al enige jaren leeg staat en waarvoor de eigenaar een nieuwe bestemming zoekt. De remise is gebouwd in 1887 en was tot 1949 in gebruik als stalling en werkplaats voor de locomotieven en rijtuigen van de Stoomtram-Maatschappij Breskens-Maldeghem NV (SBM). Daarna kwam het gebouw in gebruik bij plaatselijke landbouwers voor de opslag van aardappelen en uien. Het bouwwerk kampt met veel achterstallig onderhoud.

Vanwege het achterstallig onderhoud zijn potentiële kopers schaars en is het moeilijk een herbestemming te vinden. De Gemeente Sluis heeft al aangegeven geen fondsen te hebben om het pand zelf te kopen, maar wil meewerken aan plannen die het gebouw een nieuwe functie en een nieuwe toekomst kunnen geven.

Gegevens monumenten Draaibrug:

Tramhuisjes 57  -  65

Waardering

Woonblok van cultuurhistorische waarde, van algemeen belang als onderdeel van het tramlijn-complex en vanwege gaafheid.

Tramhuisjes 66  -  68

Waardering

Dienstwoningen met wachtlokaal van cultuurhistorische waarde, van algemeen belang als onderdeel van het tramlijn-complex en vanwege gaafheid van met name het exterieur.

Tramremise, in 1886-1887 gebouwd door de Stoomtram MaatschappijBreskens-Maldeghem. Bij latere aanpassingen zijn onder meer deurendichtgemetseld en is het uiterlijk enigszins versoberd.

Waardering

Tramremise van algemeen typologisch belang, van ensemblewaarde, onder meer als oorspronkelijk functioneel onderdeel van het complex.