1 september

Distels in bloei, de verkeerde. Blijft lastig. Dit keer ze afknippend aangepakt. Wie daarbij helpen wil, of goeie tips heeft, laat je horen. Zomaar eens een uurtje buiten werken en wat kletsen.

Een zonnige dag, hoeveel hadden we er, heerlijk. Maar droog.

Blijkt overduidelijk het belang van de watergang, inmiddels half kurkdroog, maar de andere helft nog best veel water. Kort geleden geschoond, dus alles wat groeide eruit gemaaid. Kaler kan niet. Maar, de zwerm klein spul groeit gestaag aan. Ik zie er zeker 100 opvliegen als een kiekendief wiebelend laag overvliegt. En eigenlijk weet ik wel zeker dat er veel van dat kleine spul gewoon lekker veilig in de begroeiing blijft zitten.

Het grasland oogt dor, behalve daar waar de aardappelboer over grenzen heen ging, daar is het gras frisgroen.

Het tweejarige perceel met gemengd boeket is uitgebloeid en uitgegroeid. Massa's zaad. Nog steeds kan ik er niet overheen kijken. De giga-aantallen en soorten insecten zijn gereduceerd tot enkelingen. Vertrokken of in herfst/winter-modus gegaan?

Het kaal geklepelde driejarig perceel is groen van de luzerne. Geen aaneengesloten massa, maar verspreid, ruimte genoeg tussen de planten. Er staat ook wel wat ander spul en ik vermoed dat een regenbui een explosie van allerlei soorten groen zal veroorzaken.

De braakstroken zijn na de cultivator ronde redelijk braak, behalve in het deel wat water kreeg van de buurman, daar staan duizenden piepkleine kiemplantjes in de startblokken.

Rondje West publiceert deze week een stukje wat ik in de lente aanleverde. Had echt niet meer verwacht.    

Wildcamera blijft prachtig speelgoed. Wel heel lastig dat het heel vaak stevig waait. Dan heb je dus op een paar dagen tijd 500 foto's en filmpjes en die moeten allemaal bekeken worden. Had de camera in spoor van bisamrat geplaatst, bleek bruine-rat-spoor te zijn, tenminste: geen enkel beeld van de bisam. Wel van de blauwe reiger. Die zijn er bijna altijd, 2 stuks, en opvallend vaak aan de rand van de hoge begroeiing. Behalve wat ratten, krioelt het er ook van de muizen. De stootvogelpaal die ik onlangs plantte wordt intensief gebruikt, prachtig om te zien.

Nieuwjaarsplanning is afgerond. Het kruidenrijk grasland komt er. De extra kosten worden voor een deel opgevangen door donaties.

Ja, das nieuw : )    Doneren voor de Beuteroek mag. Eenmalig, maar een jaarlijkse bijdrage is voor de lange termijnplanning een aangenaam stukje zekerheid.

Zij van hiernaast kijken er reikhalzend naar uit.

En die van hieronder doen dat meer reigerhalzend. Oh, en de laatste wacht het duidelijk de energie rekening nog eventjes af.