Maart 2022

Half maart, het natuurakkerweb is van de baan, wat blijft is de Beuteroek.

Het lente brobbelt er, je voelt het, hoort het, ziet het. Leeuweriken, kieviten, fazanten en hazen stelen de show want vallen op. Klein spul zit er zeker ook, maar nooit lang in beeld, flitsen en geluidjes die ik niet ken.

Een roepend patrijzenmannetje zorgt voor spanning.

De patrijzentelling in de omgeving van de Beuteroek leverde slechts enkele waarnemingen op. Terechte vraag blijft: is de soort nog te redden?

Werk aan de winkel, anderhalf uur om precies te zijn. Gecultivatord, schrijf je dat zo? Gekullefaterd? Zie foto.

Links de jongste akker, dunner gezaaid, gaat 2e jaar in.

Rechts de oudste akker, gaat 3e jaar in, geen idee wat er terugkomt. Is veel dichter gezaaid en gegroeid, afgestorven plantdelen nog altijd moeilijk toegankelijk, voldoende schuilplaats.

Het werk bestond uit het bewerken van braakstroken en zones.

Niet in beeld het grasland. Komt later deze maand nog wel aan de beurt vermoed ik. (Zie hieronder).

Niets zo makkelijk als schrijven over een paar schapen, paar foto's erbij en hupsakee, de duimpjes dwarrelen binnen.

Vorig jaar liepen er ongeveer 35.

Dit jaar lopen er, vandaag, 31 maart, meer.

Ietsje meer.

Een kudde van maar liefst 300 schapen. Driehonderd unieke kopjes, das feest. Ze kwamen te voet van Schoondijke naar Draaibrug. 13,3 kilometer. Een prachtig en gedreven gezelschap van de Graaslinies.

Nou ja, 't is niet alleen voor de mooie plaatjes natuurlijk. 't Is voor de kieviten. Misschien, hoop ik, denk ik.

Iets preciezer: voor de kieviten van de buren. Zelf heb ik dit jaar geen kieviten, hij wel. 6 koppels buitelen al weken boven zijn nog kale akker. Al buitelend bepalen de hun grenzen, flirten ze er op los, maken indruk op de buren en de vrouwtjes, draaien kuiltjes of doen alsof en allemaal met dat ene doel: meer kieviten. Maar bij de buurman is dat lastig, want, gister, moest zijn land bewerkt worden. Zo gaat dat nou eenmaal met akkerland. Er moet bewerkt, gezaaid, bemest en bepspoten worden. Zo gaat dat nou eenmaal. Kievitenstartersnestjes passen daar niet in.

Kunnen 300 schapen dat voorkomen?

Kunnen zij kieviten sturen? Ja, dat kan. Ze kunnen mijn land voor kieviten aantrekkelijker maken dan het land van de buurman. Als dat lukt 'kat int bakkie'.

2,5 ha verruigd grasland, niet interessant voor kievit. Inmiddels heeft de kudde 3/4 ha kort gezet. Wèl interessant voor kievit. Tegelijkertijd hebben 1200 schapenpootjes een braakstrook vertrappeld, kaal land aan de rand van kaal grasland. En die 300 schapen mochten ook een strook natuurakker kaaleten. Een strook die vorig jaar ingezaaid werd met een insectenmengsel en een vogelmengsel, meer dan 20 plantensoorten, afgestorven eenjarigen, uitlopende meerjarigen, spontaan gegroeide kruidenmix, ratjeoe. Ze waren er dol op, aten het veel liever dan gras en alzo schiepen schapen nog een zone kale grond, grond met totaal andere structuur dan de rest en met planten die teruggroeien zullen en zaden die ontkiemen gaan: variatie. Ietsje verder nog meer variatie, grasland dat door de schapen wel wat afgegeten zal worden, maar niet heel kort, ideale verstopplek voor kuikens?

Wat doen 300 schapen met nestjes van leeuweriken? Hun vrolijke lied klinkt onveranderd, jubelend omdat hun nest het overleefd heeft of jubelend met het vooruitzicht op nieuwe kansen.

Ah, en het allernieuwste nieuws van de volgende maand: blauwborst, witte en gele kwikstaart, en een wezel. Die laatste op laatste foto te zien. 

Gevarieerd inrichten, hieronder van rechts naar links: kaal gevreten grasland, 3 overjaarse ploegvoren (de rechtse daarvan ligt hoger), 1 werkbreedte gecultivatorde braakstrook, ruim 1 werkbreedte volledig afgevreten insecten/vogelstruweel (nieuw extra braak), en tot slot niet agevreten insecten/vogelstruweel.

nog een bezoeker, een muuz-ondje