2022
Toch maar eens even over 'gedoe'. De Beuteroek is redelijk gedoevrij. Maar wat het natuurakker-web betreft is dat een ander paar mouwen.
Elders valt te lezen over de weg van recept naar web. Een weg die regelmatig wordt aangepast.
Met als pijlers de boer, de burger, de gemeente, de provincie.
Kom je dus onvermijdelijk op het geld uit.
Dat blijkt een harde noot. Of meer nog, een taaie.
De burger verbaasde me aangenaam: 5% van de aangeschrevenen zegde meteen 100 euro per jaar toe. 5 jaar lang, das toch maar eventjes 500 euries!! Echt goed van die burger. Hoezo alles op die boer afschuiven?
Die boer.
Moet ik hier voorzichtig zijn met die boer? Moet ik ergens anders voorzichtig zijn met die boer? Dat zit niet in mijn aard, dus ja, dat schurkt. En dat verbaast me enorm, want ik dacht dat ik de boeren wel kende. Boerenzoon ben en blijf je, boerenknecht was ik in heel veel van mijn vrije tijd, ruim 40 jaar lang. Bij 10 verschillende boeren.
Ze vinden geld wel heel heel heel erg belangrijk. Of, zoals die journalist het in de krant verwoordde: 'boeren houden van natuur, maar het meest van hun portemonnee'.
En nu, na maandenlang voorzichtig polsen, ja, die portemonnee gaat voor. Dat mag. Maar ik begreep niet waarom er niet een beetje evenwicht tussen die portemonnee en die natuur kon zijn. Oké, dat ik helemaal doorgeslagen ben in dat evenwicht, das duidelijk. Had ik daardoor van die boer verwacht dat hij ook zomaar een stukje land even uit productie zou nemen. Een stukje land 'vrijaf' geven, een perceeltje dat eens een tijdje niet hoeft te produceren, time-out, daar kom je beter uit. En ook een tijdje niet mee hoeven doen aan af- en aanbetalen van dure machines, gebouwen, software, voorlichters.
Ja, dat had ik verwacht, een time-out voor 4 hectare land. En de kosten die boer tijdens die time-out maakt, die ruimschoots vergoeden. Mijn kosten waren 200 euro/ha. Echt niets meer. Voor dat geld is er gezaaid, gemaaid, geschoffeld. Ik zou dik tevreden zijn als ik dat kreeg. Maar mijn perceeltje hoeft niet op te brengen. Alle hectares van die boer, die moeten dat wel. De lastige vraag blijft, bij een gemiddeld bedrijf van 100 hectare, moeten dan al die hectares echt mee doen? Geen time outs, oké, oké, elke hectare telt. Maar komop, die 1000 euro die je nu kunt krijgen, als je dat niet genoeg vindt, dan is de natuur op jouw akker kansloos. Het moet ook wel uit je hart komen hè, en dat valt niet in euro's om te rekenen.
Zo
dat is er uit. Genoeg gedoe voor deze maand ?
Nope, daar is nog de gemeente en daar is nog de provincie. Wat een gedoe, mensen nog aan toe, glijd ik er toch in hè. Tegelijkertijd ook heel erg spannend, dat maakt veel goed.
Bij beiden ligt een verzoek voor stimuleringsbijdrage à 8000 euro, 5 jaar lang. Na 5 jaar is dat dus 2 x 40.000 euro. Voor vijf boeren. En nog eens een zak sponsorgeld van enthousiaste burgers. Gaaf hè : )
Nou ja, bij de gemeente gaat mijn verzoek nog eens terugkomen naar de raadscommissie, nadat het college er wat mee gedaan heeft. Snap je ?
En bij de provincie is het anders gelopen. Daar ken ik de weg natuurlijk helemaal niet! Maar mijn verzoek voor die stimuleringsbijdrage kwam daar eerst bij de ingekomen stukken van provinciale staten (de hele bubs). En die hele bubs heeft nu, op verzoek van één van hen, besloten dat mijn verzoek terug komt in een provinciale commissievergadering. Nou ja, beetje gedoe moet dan maar, en als die 4 stevige pijlers straks volledig uitgehard zijn, kan het niet meer kapot.
De praktijk nu, 15 februari, eerder deze week werd in de Beuteroek een roepende patrijs gesignaleerd. En mocht ik mee op patrijzen-tel-tocht, donker, prachtig maantje, ijsberenkoud maar ik ben verkocht. Alleen voor de zekerheid nog een gehoortest en me niet af laten leiden. Moet beter leren luisteren : )
Hieronder een duidelijk spoor en een glinsterende ..... keutel ? Geen idee van wie.
Daar weer onder de entree van de Beuteroek en dezelfde troenke (knotwilg) nog eens in de mist, gevuld met kepen.
