November 2021

De 29e, koud, winterse buien, sneeuw- en hagelresten, zeiknat, grote waterplassen op boerenakkers.

Het is meteen prijs: 2 torenvalken, een buizerd en een grote ziverreiger veroorzaken lichte paniek bij de honderden zangvogeltjes. Soppend via gras, 1 jarige akker naar 2 jarige akker. Af en toe schuilen voor de hagelstenen achter dooie zonnebloemplanten, kouwe neus, ijskouwe kijker en dus ijskouwe handen. Zeker 10 fazanten komen plots aangevlogen, waarvandaan. Ze landen op een tussenliggend braakstrook, 6 mannen vertonen hanig gedrag en laten zich makkelijk bekijken, topconditie, geen ast van kou of regen. Ze verdwijnen in de ruige begroeiing als ik nader.

Eerder deze maand mijn eerste vier patrijzen. Een onvergetelijk yessss en wowww gevoel. Ze zijn me zo dierbaar, ik mis ze, al vele jaren, herinner me grote kluchten propvolle goed verborgen nesten en die piepkleine bolletjes die binnen de kortste keren al konden vliegen als de beste. Op mijn land nu, het 2e jaar al, hoop dat ze altijd blijven.

Maar ondertussen loopt het water me in de nek terwijl ik zo'n zwerm vogels probeer te besluipen. Rotbeesten, ze lachen me uit, ik voel dat ze vlakbij in het struweel zitten, en dat klopt ook, want ze vliegen plots op een paar meter naast me op tevoorschijn. Maar nooit tijd gevend om ze in beeld, laat staan in de kijker te krijgen. Jawel, putters, vinken, groenlingen. Maar er zit ander spul tussen, dus sluip ik verder, geholpen door torenvalkjes die ook de aandacht trekken. Eén zit bovenop een zonnebloem, doodstil. Klein spul vliegt van dooie bloemkop naar bloemkop, te ver om te kunnen zien wat het is. Kleiner dan putters zie ik ze op heel veel plaatsen. En dan komt de zon door, ik loop door, de torenvalk vliegt een paar planten verder, uitkijkend naar muizen, het kleine grut afgeleid kan ik dichterbij komen, ik voel me Witte Veder, en met succes: sijsjes. Klopt ik ben geen echte vogelkenner. De man die onderstaande foto maakte is dat wel. Klein troepje distelvinken/putters. Niet genomen in de Beuteroek, daar moet ik nog op oefenen !

foto Jan Schouten, Voorschoten

Bisamratwissels bij de vleet, tot diep in de percelen. En opvallend: holen met een bruine ratten doorsnee. Daar moet een camera bij

Het giet water als ik slippend naar huis toe sprint, precies op tijd om niet doornat te zijn, maar dat zou iets afgedaan hebben aan deze top-trip.